یک سلام به وطن

میسازمت وطن اگرچه باخشت جان خویش . ستون به سقف تو میزنم اگرچه بااستخوان خویش . هنوز در سینه آتشی به جاست کز تاب شعله اش . گمان ندارم به کاهشی ز گرمی دودمان خویش . دوباره میبخشمت توان اگرچه شعرم به خون نشست . دوباره میسازمت به جان اگرچه بیش از حد توان خویش